به دلیل عدم حمایت‌های دولتی از کارخانه‌های تولیدی کشور دیگر رغبت چندانی برای انجام کار تولیدی او همچنین احداث كارخانه در کشور وجود ندارد و اگر صنعتگر با تولیدکننده‌ای بخواهد در این حوزه سرمایه گذاری کند یا باید عاشق باشد یا دیوانه.

مالیات های سنگین ، هزینه های نگه داری بالا و همچنین حقوق بالای کارگران انگیزه‌ای برای تولید باقی نمی‌گذارد. در غالب کشور‌های جهان برای حذف سرمایه در بخش صنعت و تولید چندین روش تشویقی را در نظر می‌گیرند که از جمله آنها تا به به موارد زیر اشاره کرد:
تسهیلات بانکی با سود کم نزدیک به صفر درصد:
در اکثر کشورهای پیشرفته برای ترغیب تولیدکنندگان اقدام به پرداخت تسهیلات بانکی با بهره پایین و در مواردی حتی بدون بهره می‌‍‍کنند. این امر سبب جذب سرمایه بیشتر در این حوزه شده و باعث آسودگیخاطر بیشتر تولید کننده در امر تولید خواهد شد. برای تولید کنندگان و کارخانه داران هيچ اولویتی مهم‌تر از داشتن نقدینگی برای تولید نیست که بخشی از این امر با دریافت تسهیلات امکان پذیر خواهد شد.

2-نبود مراحل اداری دست و پا گیر برای اخذ مجوز:

یکی از مراحل دست و پاگیر بر سر راه تولیدکنندگان و صنعتگران برای راه اندازی کارخانه وجود پروسه های اداری است. در اغلب کشور‌های پیشرفته این موضوع با صرف کمترین هزینه و زمان انجام می‌شود در صورتی که در ایران اکثر تولیدکنندگان از این موضوع بسیار رنج می برند و کمتر کارخانه‌ای را میتوان یافت که درگیر این امر نباشد. در صورتی که این مراحل در سایر کشور ها با کمترین پروسه اداری انجام می پذیرد، که کمک زیادی به افزایش رونق تولید و رشد کارخانه ها شده است.

3-عدم امنیت در سرمایه گذاری به دلیل تصميمات لحظه ای:

آنچه باعث ترغیب سرمایه گذار در تولید می شود وجود امنیت در سرمایه گذاری است تصمیمات لحظه‌ای و عدم شفافیت سبب وارد شدن ضربات هولناکی به بخش خصوصی برای سرمایه گذاری شده است تغییرات نرخ ارز به دلیل تصمیمات اشتباه دولت باعث شده بسیاری از سرمایه گذاران سرمایه خود را در بخش دیگری از اقتصاد صنعت کشور وارد شوند و بیشتر در حوزه خرید و فرش کارخانه فعالیت کنند. به معنای دیگر سرمایه گذارن ترجیح می دهند به خرید ماشین آلات و تجهیزات صنعتی و یا خرید کارخانه مشغول باشند. با پایین آمدن ارزش پولی هر کشور بالاترین ضربه به تولید کننده وارد می شود.

4-ارتباط سازنده با کشور های صنعتی:

وجود تعاملات اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی با جهان سبب ورود سرمایه گذاران کشورهای صنعتی در این حوزه خواهد شد و نیز باعث رونق کسب و کار آن کشور می کند. این تعامل ها باعث رشد و پیشرفت تکنولوژی و هچنین بهبود کیفیت کالای تولید شده خواهد شد.

5-حمایت دولت ها از تولیدکنندگان داخلی:

حمایت دولت‌ها از تولید کنندگان و کارخانه داران نقش بسزایی در رونق تولید در کشور دارد. مهمترین نیاز بخش خصوصی در این حوزه حمایت ارگان ها و نهادهای دولتی است. متاسفانه هیچ وجه تمایزی بین تولیدکنندگان و واردکنندگان وجود ندارد و بعضا مشکلات تولیدکنندگان بسیار بیشتر از وارد کنندگان است. وجود کارخانه‌های دولتی زیان ده که از حمایت های دولتی برخوردارند در این سال ها سبب شده که بسیاری از تولیدکنندگان عملا از بازار رقابت با این کارخانه ها حذف شوند. این ورود بدلیل داشتن پشتوانه سرمایه حکومتی، تولیدکننده خصوصی را از رقابت خارج نموده و شرایط عادلانه رقابت را از بین می برد و باعث ورشکستگی کارخانه دار و سرمایه گذار خصوصی می شود.
بهترین سرمایه گذاری برای ایجاد رونق تولید و بازدهی کارخانه ها چیست؟
به نظر می‌رسد با توجه به اوضاع کنونی اقتصادی کشور بهترین سرمایه گذاری در حوزه خدمات و مواد غذایی می‌باشد. بنابراین به نظر می‌رسد بهترین راه برای بازگشت سرمایه راه اندازی کارخانه در حوزه مواد غذایی می‌باشد. کارخانه مواغذایی بهترین سود دهی در چند سال اخیر را دارا بوده و بهترین و مطمئن‌ترین سرمایه گذاری در بخش صنعت مواد غذایی در این حوزه است.

soli