خدمات فرازتدبیر

رفتار تعارضی، مدیریت تعارض و حل تعارض:

رفتار تعارضی، مدیریت تعارض و حل تعارض لایه­ های متفاوت فرایند تعارض هستند و از این­رو باید از هم تمییز داده شوند. رفتار تعارضی، عبارت است از هر واکنشی که شرایط و ارتباط را از حالت خنثی خارج کند؛ در حالی که مدیریت تعارض، به معنای اقدامی سنجیده، جهت مواجه شدن با شرایط تعارض است و حل تعارض، یک اقدام خاص جهت پایان تعارض است.

تضاد، معمولا حالتی است که ترکیبی از اهداف و انگیزه ها میان افراد یا گروه ها وجود دارد. در واقع گروه­ها، انگیزه­ هایی برای همکاری و دلایلی برای رقابت با یکدیگر دارند. مثلا دو نفر که در یک واحد قرار دارند باید برای رسیدن به هدف سازمان، با هم همکاری کنند. با این حال مثلا برای به دست آوردن رهبری تیم، با یکدیگر رقابت می­ کنند. فهم انگیزه­های ترکیبی، برای شناخت پویایی تعارض بسیار مهم است. در زمانی که تعارض بالا می­گیرد، جنبه­ های رقابتی به شکل چشم­گیری افزایش می ­یابد و جنبه­ های همکاری فراموش می­گردد در نتیجه مداخلات برای مدیریت و حل تعارضات به ادراک این جنبه ها بستگی دارد.

تعارض، یک تجربه و وضعیت فیزیولوژیکی است. در واقع تعارض، امری ذهنی و درونی است و هر فرد می تواند یک تعارض مشابه را به شکلی خاص و متفاوت، مدیریت کند. تعارض، لزوما ریشه ای عینی ندارد و وابسته به ادراک افراد در شرایط مختلف است. تعارض، می­تواند یک طرفه باشد. یعنی مثلا زمانی که یک گروه، از اینکه نظرات و دیدگاه­ هایش توسط گروه مقابل درک نمی شود ناراحت گردد. تعارض، یک فرایند است. تعارض، یک فرایند پویاست که یک شبه به وقوع نمی­ پیوندد بلکه به مرور زمان ایجاد می­شود و درجه­ بندی های مختلفی را پشت سر می­گذارد.