چکیده:
این مقاله در مورد اینکه آیا تحرک مجازی بر روی جسم جوانان تاثیر می گذارد مورد بررسی قرار می گیرد. تمرکز بر روی تایید، تعویض و یا پیشرفت فعالیت های مجازی جایگزین سفرها انجام میشود و بررسی می شود که آیا آنها سفر های اضافی را افزایش می دهند یا فقط نوع دیگری از فعالیت های بدون تاثیر بر تحرک فیزیکی را انجام می دهند؟


ما از داده های فردی برای تهیه ی ICT استفاده میکنیم.
رفتار افراد 14 تا 24 ساله جمع آوری شده و در نرم افزار U.MOVE.2.0 داده ها اجازه تجزیه و تحلیل دقیق از ارتباط بین تحرک مجازی و فیزیکی در سطح فردی را به ما می دهند و می توان تجزیه و تحلیل ها را به صورت کمی مشاهده کرد.
تجزیه و تحلیل ها به ما نشان می دهد اگرچه افزایش استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات دارای پیشرفت قوی تری نسبت به افزایش و جایگزینی سفر هاست اما در یک فرد استفاده همسو منحصر بفرد است. علاوه بر این تحرک مجازی و همچنین تحرک فیزیکی و ارتباط آنها باید در یک چارچوب گسترده تر از عوامل اجتماعی و مضامینی دیده شود.
اساسا تحرک مجازی و فیزیکی جوانان که با ICT بزرگ شده اند و البته دو فعالیت تکمیلی موجود در زندگی آنها دارای مسیر پیچیده تری است.

ICT : فناوری اطلاعات و ارتباطات – ( information and communication technologies)
ITS : حمل و نقل هوشمند سیستم ها – (intelligent transportation systems )

1. معرفی

دیجیتالی شدن به طور فزاینده ای بر رفتار روزانه ما تاثیر می گذارد .زندگی در عصر دیجیتال با انواع تکنولوژی ها مشخص میشود. در حال حاضر در جهانی زندگی میکنیم که در هر جا و هر زمان می توانیم آنلاین باشیم ، با افراد مختلف ارتباط برقرار کنیم و همچنین می توانیم اطلاعات را جستجو کنیم و از برنامه های کاربردی استفاده کنیم . بحث در مورد افزایش اعمیت ICT (فناوری اطلاعات و ارتباطات) است که در زندگی روزمره و تحرک از دیدگاه های مختلفی انجام می شود. از یک طرف ، زمینه ITS (حمل و نقل هوشمند سیستم ها) و اطلاعات مربوط به ترافیک با این سوال که چگونه می تواند سازماندهی شود مطرح میشود. از سوی دیگر بحث در مورد اثرات ICT وجود دارد و فعالیت ها و مسافرت هایی ماند دور زدن یا خرید آنلاین. امید است که جابجایی مجازی بتواند جایگزین جابجایی فیزیکی شود . تحرک و کاهش اثرات زیست محیطی با استفاده از اطلاعات گوناگون مسیر های تصمیم گیری در مورد گزینه فعالیت ها را گسترش می دهد و در نتیجه سفر را افزایش داده و در نهایت افکار در مورد اصلاح و سازماندهی مجدد فعالیت ها و سفر در زمان و فضا تغییر می کند و نهایتا روال استفاده از حالت سفر تغییر می کند.
به همین ترتیب بحث بر روی ارتباطات چهره به چهره در استفاده از رسانه های اجتماعی و از دست دادن مخاطبین به دلیل وجود بیش از حد ارتباطات مجازی صورت می گیرد.
بسیاری از مطالعات ملی و بین المللی تغییرات در رفتار تحرک بزرگسالان و جوانان را شناسایی کرده اند. در کشور های صنعتی غرب ، جوانان به طور فزاینده ای از روش های پایدار و جایگزین تحرک مانند دوچرخه ، حمل و نقل عمومی یا سیستم های به اشتراک گذاری ماشین استفاده می کنند و اتومبیل های خصوصی دیگر غالب نیستند. در عوض انواع مختلفی از تحرک ها و خدمات حمل و نقل به خودی خود ترکیبی از الگو های پیچیده خود را شامل می شود.
این تغییر یعنی تغییر در نگرش مربوط به تحرک نیازمند تغییر در وضع زندگانی ، تغییر در زیر ساخت های حمل و نقل و تخصیص مجدد بودجه تحرک می باشد. علاوه بر این افزایش استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و افزایش دسترسی به اطلاعات مسافرت ها در نظر گرفته می شود که با استفاده از آن حمل و نقل عمومی انجام میشود . اشکال جدید تحرک مانند چند منظوره بودن و اشتراک گذاری دارای جذابیت بیشتری است و همچنین باید قابل اجرا و دارای دسترسی بهتر باشد و استفاده از آن زمان سفر را افزایش ندهد. این نشان می دهد که تاثیر قابل توجهی از تحرک مجازی بر تحرک فیزیکی در روال زندگی روزمره در بحث کنونی مشاهده می شود.
تاثیر قابل توجهی از تحرک مجازی بر تحرک فیزیکی و روال زندگی روزمره در بحث کنونی فرض می شود . تاثیر تحرک مجازی در تحرک فیزیکی در دو بعد محدودیت زمانی و فیزیکی نقش مهمی ایفا می کند. در نتیجه الگو های رفتاری سنتی و محدودیت های فیزیکی اهمیت خود را با اشکال جدید از دست می دهند با توجه به تعامل و سازمان تغییر و / یا گاهی اوقات ساده سازی زندگی ما.
در سال های اخیر تعداد تحلیل های تجربی در مورد ارتباط بین تحرک فیزیکی و مجازی افزایش یافته است. ، با این حال تعداد کمی از آنها بویژه بومیان ، دیجیتال یا ارتباط را در سطح فردی تجزیه و تحلیل می کنند. فضا برای تحقق در این باره بسیار گسترده است به ویژه در زمینه استفاده گسترده از ICT به ویژه در میان جوانان. کمبود تحقیقات تجربی در حال حاضر به دلیل کمبود داده ها کافی نیست ، به همین دلیل از U.MOVE 2.0 در این پروژه استفاده می شود و تحرک مجازی و فیزیکی با تکیه بر جوانان در آلمان بررسی می شود.

 2. وضعیت تحقیق

1.2 جوانان و ICT :

با بررسی دفتر آمار ملی بریتانیا دریافتیم که 82 درصد از افراد 16 تا 24 ساله روزانه یا تقریبا هر روز در سال 2016 از اینترنت استفاده می کنند. علاوه بر این 97 درصد از این گروه سنی مورد مطالعه ، اینترنت " در حال حرکت " با یک گوشی هوشمند و همچنین 40 درصد آنها کامپیوتر قابل حمل دارند.
با مشاهده دفتر آمار ملی آلمان متوجه تعداد کاربر اینترنت بالا می شویم که 97 درصد از گروه سنی مشابه هر روز یا تقریبا هر روز از اینترنت استفاده می کنند . در مقابل مطالعه Bitkom آلمان تشخیص می دهد که پنج سال پیش تنها 65 درصد از جوانان 10تا 18 ساله روزانه از اینترنت استفاده می کردند.
در مرکز پژوهش Pew ایلات متحده برای سال 2006 86 درصد از 18 تا 29 ساله ها را ارزیابی کرده است که از اینترنت استفاده می نمودند و همچنین 41 درصد از سالنمندان از رسانه های اجتماعی استفاده میکردند در حالی که ده سال بعد یعنی در سال 2016 ، 99 درصد از گروه سنی مشابه از اینترنت و 86 درصد از رسانه های اجتماعی استفاده می نمایند. این نمایانگر این است که در چند سال گذشته چگونه به صورت پویا از اینترنت و ICT استفاده شده است. در مقاله ای که قبلا منتشر شده به نام Prensky (2001 ) او اصطلاح " بومیان دیجیتال" رابه کار گرفته است .
منظور از نسل جوانی که با ICT رشد می کنند چیست؟ استفاده کنندگان اینترنت ، تلفن های هوشمند و رایانه ها. برای بومیان دیجیتال ، استفاده از این فن آوری ها بخشی از زندگی روز مره آنهاست. برای تمامی اهداف ، کلیه ی جمعیت جوانان صرف نظر از کشور و طبقه اجتماعی دارای دسترسی آسان و دائمی به اطلاعات رسانه های اجتماعی می باشند. استفاده از دستگاه هایی مانند تلفن همراه و تبلت ها آسان است و آنها قابلیت هایی مانند دسترسی به اطلاعات سفر در زمان واقعی دارند که می توانید دانلود و ذخیره کنید و همچنین یک بلیط یا یک وسیله نقلیه مشترک که خود نوعی از خدمات است ( مانند یک د.چرخه یا ماشین) را خریداری کنید.
بدیهی است که ICT سفر های بین المللی و چند وجهی را تسهیل می کند و همچنین کاربران می توانند حالت سفر شخصی خود را به بهترین شکل ممکن با توجه به وضعیت و زمان و بودجه خود انتخاب کنند.
با توجه به نفوذ اشکال جدید دستگاه های فناوری اطلاعات و ارتباطات ، این دستگاه ها تحرک را به طور چشم گیری با جذابیت کمتری نشان می دهند. در این خصوص فرضیات بسیاری وجود دارد که چرا این تغییرات رخ داده است که شامل عواملی از جمله : تغییر در زیر ساخت حمل و نقل ، استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و یا تخصیص مجدد از بودجه های تحرک). با نگاهی به توسعه ICT در مورد سال های گذشته و ارتباط نزدیک بین تحرک و ICT متوجه میشویم بیشترین احتمال این است که تغییرات مشاهده شده در نگرش های مربوط به تحرک جوانان از رد استفاده از ماشین پشتیبانی می کند.
برای نسل های قدیمی ، داشتن یک خودرو نماد یک عضو بالغ جامعه بوده است ولی به نظر می رسد نوآوری های تکنولوژیکی امروز مانند گوشی های هوشمند یا سایر دستگاه های تلفن همراه ، اکنون به جای خودرو ها نماد های جایگزین شده اند.

2.2 رویکرد های نظری در مورد اتصال فیزیکی و تحرک مجازی :

یکی از نظریه ها در مورد ارتباط بین فعالیت های فیزیکی و مجازی نظریه تقسیم بندی است و یکی دیگر از این نظریه ها ، مفهوم فعالیت دوگانه می باشد.
تئوری تقسیم بندی فرض می کند که طیف فعالیت ها به طور فزاینده ای مستقل از زمان و فضا می شوند و می تواند بیشتر شوند و همچنین می توان به دور زدن در فضای مجازی ب جای دنیایا واقعی پرداخت.
فعالیت های دوگانه از طریق ICT و به طور عمده از روش پیام های کوتاه و منظم یک حس مجاورت ایجاد می کند.
Tully و Alfaraz با بررسی چندین منطقه که جمعیت آن اکثرا جوان است چنین می گویند که : مردم توجه و حضور خود را در قسمت های مختلف با کمک ICT تقسیم می کنند.
با توجه به مفهوم فعالیت های دو جانبه ، فعالیت های جسمانی ممکن است دوقلو های مجازی داشته باشند. از سوی دیگر طبق استدلال Gripsrud و Hjrotthol استفاده از گوشی های هوشمند و دیگر دستگاه های ICT می تواند فعالیت های مجازی جدید که مکمل فعالیت های فیزیکی هستند ایجاد کند و از سوی دیگر فعالیت های مجازی نیز می توانند باشند. مانند فعالیت های فیزیکی دو جانبه خود مثل خرید آنلاین به جای خرید از فروشگاه.
در دهه 1980 Salomon یک چارچوب نظری برای ارتباط بین استفاده از ICT تحرک فیزیکی ایجاد کرد به طوری که او سه حالت تعامل را تعریف میکند که شامل : جایگزینی ، مکمل و ارتقاء می باشد. سپس توسط Senbil و Kitamura توسعه یافت و آنها 4 حالت تعویض ، تقویت ، اصلاح و بی طرفی تعریف کردند. جایگزینی به معنای کاهش سفر با تغییر فعالیت های جسمی به فعالیت های مجازی می باشد. افزایش استفاده از ICT باعث افزایش سفر و تقاضای آن می شود مثل افزایش دسترسی اطلاعات در مورد فعالیت ها و مکان ها. Tully و Alfaraz این را به عنوان شتاب مطرح می کنند.
مفهوم بی طرفی یا بی تفاوتی فرض می کند که تحرک مجاری و فیزیکی مستقل از یکدیگر هستند. در حالیکه اصلاح به طولانی تر شدن یا کوتاه تر شدن اشاره می کند به عنوان مثال اصلاح حالت سفر یا انتخاب مسیر.
در این بین نقش پیش تصمیم ICT به عنوان یک تفاوت الهام بخش در ارائه اطلاعات است به عنوان مثال عامل تصمیم یا جایگزین پس از تصمیم گیری در مورد ICT به عنوان تجارت سفر می تواند جایگزین انتخاب شده را تغییر دهد مثلا زمانی که VMS یک مسیر جایگزین را پیشنهاد می کند یا یک تماس تلفنی از طرف آن انجام می دهید مکان شما را تغییر می دهد.
با اشاره به بحث های اصلاح و جایگزینی و تقویت مختاریان و Salomon و دستی تاکید می شود که سه اثر ممکن در تحرک فیزیکی حتی در سطح شخصی هم هست و متقابلا منحصر به فرد نمی باشد به خصوص بحث در مورد تغییرات در سطح نظری باقی می ماند.
همانطور که Tully استدلال می کند ، افزایش چند منظوره است و معمولا مربوط به انعطاف پذیری ، در دسترس بودن می باشد و تقریبا نا محدود است و از اطلاعات به عنوان پشتیبنی تصمیم یا بسیج سیار استفاده خواهد شد به خصوص گوشی های هوشمند که اطلاعات را فراهم می کند. همچنین گوشی های همراه به شدت دسترسی و جهت گیری حرکتی را تسهیل می کند و انتخاب فعالیت و انتخاب حالت سفر را انعطاف پذیر تر می کند.
از مزایای فعالیت های مجازی می توان به محدودیت های فضایی و زمانی آرام اشاره کرد. Lyons به چهار روابط بالا توزیع مجدد و غنی سفر از طریق ارتباط از راه دور را اضافه می کند که این دو حالت به اثرات کمی بر روی آنها اشاره نمی کند و بر روی تاثیرات کیفی سفر اشاره دارد.توزیع دوباره بدین معنی است که مقدار سفر می تواند ثابت باشد در حالیکه سفر بین مکان های مختلف یا جدید و با تغییرات زمان صورت می گیرد. این معنی به نوعی تکه تکه شدن عنوان فعالیت است و بیشتر مستقل از زمان و فضا ولی بدون تعویض سفر است. غنی سازی سفر از طریق ارتباط از راه دور بدین معنی است که زمان سفر می توان از فناوری اطلاعات و ارتباطات استفاده کرد. برنامه های مانند واتس آپ یا اسکایپ محدودیت های فضا ، زمان و... موسسات را حذف می کند که نتیجه آن فعالیت مجازی است که جایگزین تحرک بدنی شده است. گرچه چنین فعالیت های مجازی می تواند مانع سفر های فردی شود ولی همچنین گزینه فعالیت های جدید را باز می کند.

3.2 تحقیقات تجربی ارتباط بین استفاده از ICT و رفتار مسافرت:

بیشتر مطالعات تجربی قبلی بر روی کمیت تاثیر تحرک مجازی بر تحرک فیزیکی تمرکز می کنند . Claisse و Roweدر سال 1980 ارتباطات قوی بین مخابرات و تحرک در فرانسه پیدا کرد که بر طبق آن مطالعه ، دو سوم از تمام تماس های تلفنی برای برنامه ریزی فعالیت ها و سفر ها است که سفر های جایگزین یا سفر های اضافی را به دنبال دارد.
برای شهر های Erlangen و آلمان و Zumkeller می توان همبستگی های مثبت بین تعداد سفر و تعداد مخاطبین مجازی پیدا نمود. طبق استدلال های او با این روش می توان ارتباطات مخابراتی را تسهیل نمود و بین فعالیت ها و برقراری ارتباطات اجتماعی هماهنگی ایجاد کرد و می توان با مخاطبین در فاصله های طولانی و مسافت های زیاد بازدید ایجاد کرد. برای منطقه ی Eindhoven ، هلند ،van den Berg ، Arentze و Timmermans شواهد تجربی یافت شده است. آنها نشان می دهند که فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) ارتباطات اجتماعی را در فواصل زیاد آسان می کند و اغلب همراه با مشاهدات چهره به چهره است ، حتی اگر احتمال ارتباط مخاطب با افزایش فاصله کاهش یابد. Nobis و Lenz با فرض در مطالعه خود آلمان در دوره 2004 تا 2007 در حال پیشرفت هستند. Thulin و Vilhelmson به مصاحبه با مردم مخصوصا جوانان در گوتنبرگ و سوئد پرداخته و در مورد آنها مطالعه کرده اند. آنها تئوری استفاده از وقت و ارتباط آن با استفاده از گوشی های هوشمند و همچنین پشتیبانی آن را گسترش داده اند. شرکت کنندگان در این بررسی ارتباطات مجازی خود را ارزیابی می کنند به عنوان مکمل ارتباط چهره به چهره و نه به عنوان یک جایگزین.
استفاده از تلفن های همراه میزان زمان صرف شده در خانه با مخاطبین اجتماعی و ارتباط چهره به چهره را افزایش و موجب کاهش تحرک فیزیکی آنها شده است. پایگاه داده Nobis و Lenz بر اساس داده های بدست آمده ارتباطات تلفن همراه را تحلیل می کنند و نتیجه اصلی این است که افراد با کاهش استفاده از تلفن همراه در طول زمان به طور متوسط از تحرک فیزیکی بیشتری برخوردارند. تحرک فیزیکی افراد با افزایش استفاده از تلفن های همراه کاهش می یابد.
به طور کلی مطالعات ذکر شده در بالا ارتباطات کمی تحرک مجازی و فیزیکی را با استفاده از تحرک فیزیکی و فناوری اطلاعات ، تحلیل می کنند. Schwanen و Kwan از داده های تجربی هلند و اوهایو و ایالات متحده آمریکا برایUtrecht استفاده می کنند. با توجه به پاسخ ارزیابی شوندگان ، استفاده از اینترنت و تلفن های همراه در درجه اول محدودیت های زمانی ایجاد می کند و نه محدودیت فضایی. برای Chennai و هند و Srinivasan و Raghavender تجزیه و تحلیل ها بیانگی این است که با توجه به تغییرات در فعالیت و الگو های سفر در نمونه 400 نفری از کارکنان ، آنها خود به خود مقدار قابل توجهی از تغییر در فعالیت ها و سفر ها را یافتند. تعدادی از پروژه های تحقیقاتی در حال انجام در حال مطالعه بر روی استفاده از ICT هستند ولی برای آلمان تا کنون هیچ مطالعه تجربی برای اشاره به رابطه تحرک مجازی و فیزیکی در سطح فردی در بین جوانان وجود ندارد. اگرچه طیف فرضیاتی در مورد تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) از نظر تحرک وجود دارد ولی هنوز رتبه بندی نشده است. در یک بررسی مشکلاتی از جمله تجربه و اندازه گیری وجود دارد که این ممکن است در آینده از طریق برنامه ریزی تحرک و استفاده از ICT آسان شود و این دقیقا جایی است که از پروژه U.move 2.0 استفاده می شود.

3. داده ها و روش ها

همانطور که در بالا نشان داده شده است ، برخی از موضوعات جالب برای گشترش و تحقیقات بیشتر وجود دارد. داده های تفصیلی اطلاعاتی در سطح میکرو و اطلاعات استفاده از ICT که در پروژه U.Move 2.0 جمع آوری شده اند مارا قادر به پر کردن برخی شکاف ها در مورد ارتباط بین تحرک و مجازی می کند. در تحلیل های زیر می خواهیم به یک جواب برسیم ، حال سوال اساسی که ما از وضعیت تحقیق استخره کردیم بدین شرح است : تحرک مجازی چگونه تحرک فیزیکی مردم و جوانان را تحت تاثیر قرار می دهد؟؟
تمرکز ما بر اثرات کمی تحرک مجازی و تحرک فیزیکی است و بنابراین در مورد تایید ، جایگزینی و پیشرفت این مقاله. ما یک رویکرد نظرسنجی چندگانه را برای اعتبار سنجی در تاثیر استفاده از ICT و تحرک انتخاب کرده ایم که این بررسی شامل دو بخش بود : اول ، یک نظر سنجی بر اساس مصاحبه های شخصی با استفاده از کاغذ و مداد و دوم ، یک بررسی عمده آنلاین که ویژگی های اصلی و تفاوت بین دو نظر سنجی در جدول1 گرد آوری شده اند.
این ترکیب روش ها ما را قادر می سازد تا از مزایای خاص مصاحبه شخصی با مداد و کاغذ و نظر سنجی آنلاین بهره مند شویم. این کار شامل 180نمونه از نوع اول و 1273 نمونه از نوع دوم شد که مردم را در سه محیط متفاوت جهانگردان ، طبقه متوسط و خاص پوشش می دهد. طبقه بندی جوانان در این زمینه با اتخاذ یک رویکرد ساده طبق سه محور : درجه ، نگرش و بودجه می باشد. به عنوان یک نظر سنجی متوسط با نظارت بر شرکت کنندگان و همچنین دقت و کیفیت داده ها به ما نشان داد که دفتر خاطرات مسافرت و پروتکل ICT به طور قابل توجهی وابسته به محیط زیست است.
تفاوت در نظر سنجی و سطوح جزئی برخی از سوالات به دلیل روش های مختلف بررسی است. با توجه به این تفاوت ها این دو نظر سنجی امکان تحلیل های مختلف را فراهم می کند مثلا 40مورد سولات از بخش اول در مورد نگرش مربوط به تحرک است و انواع مختلفی از سوالات در مورد ارتباط بین استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات ، رسانه های اجتماعی ، فعالیت ها و سفر ها می باشد که به طور ذهنی برای پاسخ دهندگان درک شده است. سوالات پیچیده باید به طور دقیق توسط مصاحبه کنندگان توضیح داده شود . از سوی دیگر سوالات بخش دوم اجازه می دهد تا تفاوت های شهری و روستایی را ارزیابی کنیم و برخی از سوالات در مورد سفر های جایگزین بود که پرسیده می شد.
سوالات سفر های استاندارد بدین صورت مطرح میشد : آیا این سفر تحت تاثیر استفاده از ICT بود؟؟ در حالیکه این یک سوال معکوس بودو باید پرسیده میشد : آیا استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات بر روی این سفر تاثیر می گذارد؟ سوالات اطلاعات عمومی در باره ارتباط بین استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و رسانه های اجتماعی یا فعالیت های تفریحی است مانند " آیا استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات منجر به بیشتر شدن یا کمتر شدن سفر ها می شود؟؟"
ما پایگاه داده ای برای تخمین اثرات چنین تعاملاتی ساخته ایم. اساس اولیه ی کار مختاریان ، سالومون و لیون ، ارتباط بین جنبش مجازی و فیزیکی است که به سه دسته اصلی : جایگزینی ، تقویت و اصلاح سفر های گزارش شده و برنامه ریزی شده ، تقسیم میشود.

1000001

اساسا سه جهت اصلی برای تجزیه و تحلیل داده ها وجود دارد .اول ارتباط بین تحرک مجازی و فیزیکی ( با استفاده از اثرات فناوری اطلاعات و ارتباطات در رفتار سفر). دوم دیدگاه های مختلف زمانی و سوم رابطه بین نگرش و رفتار. در ابتدا برخی جنبه های اصلی تحرک مجازی و فیزیکی جوانان را شرح می دهیم : میانگین تعداد سفر ها و فعالیت های ICT و زمان صرف شده در آن ، تقسیم معین ، سهم دستگاه های استفاده شده و سهم اهداف از فعالیت های ICT . در مرحله ی دوم تجزیه و تحلیل ما ، تمرکز در تایید جایگزینی و تکمیل پایان نامه می باشد. ارتباط اتصال مجازی و جابجایی فیزیکی را تئصیف خواهیم کرد به عنوان مثال نظر پاسخ دهندگان را ارزیابی می کنیم . بنابراین ما میانگین مقادیر توافق را به یک تحرک فیزیکی و انواع اظهارات مربوط به اینکه چگونه تحرک مجازی تاثیر می گذارد در نظر می گیریم. این توافق نامه بر اساس مقیاس 5 امتیاز در نظر گرفته می شود ( 1= من موافق نیستم ، 5= من کاملا موافقم) . برا این تحلیل ها در بخش اول که اطلاعاتی را در مورد هر دو ارائه می دهد بر روی دیدگاه ذهنی و هدف از اتصال تحرک مجازی و فیزیکی تمرکز می کنیم. برای دریافت برخی از اطلاعات عمیق و مکمل در مورد سفر های جایگزین یا اضافی ، یک تجزیه و تحلیل که بر اساس نظر سنجی بخش دوم است ( نظر سنجی آنلاین ) اضافه می کنیم.

4. نتایج

با استفاده از این داده ها به عنوان اساس کار ما ارتباط بین دو شکل تحرک یعنی تحرک مجازی و فیزیکی را در شرکت کنندگان 14 تا 24 ساله تجزیه و تحلیل نمودیم. به طور کلی ، جوانان به طور فزاینده ای در حال تغییر نگرش محیطی به سوی حمل و نقل هستند. در تجزیه و تحلیل اصلی ما بر روی سوال " چگونه تحرک مجازی بر روی تحرک جوانان تاثیر می گذارد؟ " تمرکز داریم. این تجزیه و تحلیل شامل دو بعد می باشد که به ترتیب شامل چشم انداز ذهنی از درک خود پاسخ دهندگان در مورد چگونگی تحرک فیزیکی و مجازی آنها و هدف تجزیه و تحلیل فناوری اطلاعات و ارتباطات و خاطرات سفر و تمرکز بر ارتباط آنها می باشد.

1.4 تحرک مجازی و فیزیکی جوانان:

از خاطرات پاسخ دهندگان 14 تا 24 ساله (180 نفر از نظرسنجی نوع اول) دریافتیم به طور میانگین 4 سفر در روز گزارش شده که میانگین هر سفر 1:41 ساعت بوده است. نکته مهم این است که جهان گردان در هر سفر 4.6 برابر بیشتر سفر می کنند و بزرگترین فاصله هارا در روز پوشش می دهند. در مقابل کسانی که در شرایط خطرناک تری هستند سفر های کمتری را انجام می دهند. برای حدود 8 ساعت فعالیت ICT هزینه ای برابر 4:52 ساعت در دفتر خاطرات ICT گزارش شده است. ICT معنای قابل توجهی دارد که جوانان در زندگی روزمره خود تقریبا 3 برابر آن را صرف آنلاین بودن و استفاده از گوشی های هوشمند خود می کنند. مشخصه های بومیان دیجیتال در نمونه ما کدام است؟ 67 درصد هستند که همیشه آنلاین و اکثرا به صورت مثبت در دسترس هستند اما 23 درصد از دسترسی دائمی به اینترنت به دلیل فشار اطلاعات و اعتیاد به گوشی های هوشمند است که منفی است. استفاده از حالت سفر در افراد جوان در جول 2 نشان داده شده است ( طبق بررسی قسمت اول). آنها سهم قابل توجهی از راه رفتن عمومی دارند که این حمل و نقل به علت مجوز نسبتا کم آن مشهود است. در حالی که نسبت راننده های خودرو 27.4 درصد است در بزرگترین طبقه اجتماعی طبقه متوسط ، متوسط است چرا که بیش از 40 درصد سفر های خود را به صورت پیاده انجام می دهند.
جدول 3 و جدول 4 نشان دهنده ی سهم دستگاه های ICT است که برای اهداف ICT مورد استفاده قرار خواهند گرفت. دستگاه های ICT که توسط جوانان استفاده می شود عمدتا دستگاه های تلفن همراه و گوشی های هوشمند می باشد.ICT به طور خاص برای برقراری ارتباط با دوستان و بستگان از طریق پیام ارسان هایی مانند واتس آپ و برای شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک و توییتر می باشد. با اینکه خدمات مربوط به بحرک سهم کمی از فعالیت های ICT گزارش شده است ، بیش از سه چهارم جوانان به طور کلی برنامه ریزی کرده اند سفر و فعالیت های خود را آنلاین تغییر دهند که با سرمایه گذاری 11 دقیقه ای در روز به طور عمده ای می توان اطلاعات بهتری در مورد تفاوت حالت های تحرک بدست آورد.

10000001

2.4 تحرک مجازی چگونه تحرک فیزیکی جوانان را تحت تاثیر قرار می دهد؟

ما بین تعداد سفر ها و تعداد فعالیت های ICT همبستگی قابل توجهی پیدا کردیم(ضریب همبستگی هر شخص در سفر با ICT برابر 0.317 و با سطح معنا داری 0.05 در بخش اول). تعداد افرادی که از ICT برای سفر ها استفاده می کنند دارای تعداد بیش از حد نسبت به میانگین بودند. همچنین روشن است که تعداد سفر و تعداد تعاملات ICT که به محیط بستگی دارند که نو جوانان دارای بیشترین تعداد سفر و بیشترین تعداد فعالیت های ICT هستند و کهن سالان دارای کمترین سفر و استفاده از ICT هستند.
یک سوال هنوز پاسخ داده نشده است که مردم با استفاده از ICT بیشتر برای گذارندن زمان در طی سفر استفاده می کنند یا از آن به عنوان یک نتیجه از فعالیت های جدید برنامه ریزی شده از طریق استفاده از رسانه های اجتماعی و افزایش دسترسی به اطلاعات استفاده می کنند؟؟ اکثر جوانان هنگام سفر تقریبا 44 درصد از تلفن همراه استفاده می کنند و در سفر با حمل و نقل عمومی 49 درصد. آنها به طور فعال از بودجه برای استفاده از تحرک برای دیگر فعالیت های مبتنی بر ICT استفاده می کنند.
اولا ما به بررسی امتیاز خود از پاسخ دهندگان نگاه می کنیم که چگونه تحرک مجازی بر تحرک فیزیکی آنها تاثیر می گذارد. گام بعدی ما بررسی این است که آیا این اثرات را می توان در خاطرات مشاهده کرد یا خیر.
جدول 5 و شکل 2 سطح توافق در مورد اظهارات را نشان می دهد که اثرات استفاده از اینترنت و گوشی های هوشمند و همچنین رسانه های اجتماعی بر روی تحرک فیزیکی قابل مشاهده است. بیانیه های مربوط به پیشرفت یا اثر جایگزینی فناوری اطلاعات و ارتباطات با سطوح بالاتری از موافقت نسبت به اصلاح سفر ها اشاره دارد. در میان جمله های جایگزیم و بیانیه های ارتقاء کسانی که به تعداد سفر ها با دوستان با کسانی که به تعداد و طول سفر اشاره دارند متمایز است.(جدول 5 )

123

1234

12345

پاسخ دهندگان گزارش دادند که رسانه های اجتماعی از جمله فیس بوک و ... عمدتا جایگزین جلسات چهره به چهره است. به هر حال به نظر می رسد که هر ارتباط آنلاین برابر یک ارتباط چهره به چهره است. با این حال بسیاری از مخاطبین مطمئنا بدون استفاده از ICT و رسانه های اجتماعی به وضوح با تسهیل ارتباطات به سر می برند. در میان اظهارات به طور مستقیم می توان به سفر های بیشتر ، کمتر یا طولانی تر به علت استفاده از ICT اشاره کرد و اظهارات ارتقاء با سطوح کمی بالاتر از توافق اظهارات جایگزین مواجه است.
با این دیدگاه ذهنی پاسخ دهندگان ، نتایج حاصل از تکمیل پایان نامه به جای تئوری جایگزین ارائه می شود. به احتمال زیاد این ، مربوط به طیف گسترده ای از اطلاعات موجود در مورد فعالیت ها و مقصد های آنلاین است که اطلاعات بیشتر در دسترس به معنی آزادی بیشتری برای انتخاب است. فعالیت ها و اوقات فراغت و فرصت های خرید ، افزایش شعاع عمل را افزایش می دهد. با این حال جایگزینی یک نقش به نظر می رسد که در یک تجزیه و تحلیل مکمل ما متوجه شدیم که افزایش و جایگزینی هر دو در یک زمان و حتی در یک سطح فردی باعث کاهش سفر می شود که 33 درصد از پاسخ دهندگان موافق هستند.
بیشتر فعالیت های ICT موجب سفر های بیشتر در سه روز مورد بررسی گزارش شده است. برای هر روز مورد بررسی از پاسخ دهندگان خواسته شد که حداقل یکی از فعالیت های جایگزین ، افزایش و یا اصلاح حداقل یک سفر با استفاده از ICT را گزارش دهند. در روز های نظر سنجی 7 درصد سفر های جایگزین با استفاده از فعالیت های ICT و 9 درصد سفر های بیشتری در روز گزارش شده است که این اطلاعات نشان دهنده ی افزایش اثر جایگزینی است.
آخرین تجزیه و تحلیل های ما با توجه به ویژگی های آن بیانگر آن است که سفر هایی که با استفاده از ICT هستند همان تحرک مجازی جایگزین هستند. این تجزیه و تحلیل ها بر اساس اطلاعات بخش دوم یعنی نظر سنجی آنلاین است که به عنوان سوال ، اطلاعات دقیقی از سفر های اضافی و جایگزین که در پرسشنامه اول پرسیده شد ، خواسته نشد. البته این نکته حائز اهمیت است که نظر سنجی آنلاین به آلمان اشاره دارد در حالی که نظرسنجی اول به منطقه روهر تمرکز دارد. پس تمرکز ما در این مقاله بر کاهش تحرک فیزیکی و افزایش تحرک مجازی در طول سفر است. با هر پاسخ پاسخ دهندگان به ICT فعالیت یه مسافرت را اصلاح یا سفر دیگری را بوجود آورد. سوال دیگر این است که مدت زمان سفر چه مدت بوده است و از چه نوع مسافرتی استفاده شده است؟
در خاطرات ICT تعداد کل پاسخ دهندگان در یک روز مورد بررسی 3844 نفر گزارش شده است که 21 درصد آنها تحت تاثیر تحرک قرار گرفته اند. از این فعالیت های مرتبط با ارتباطات مربوط به تحرک (790نمونه) حدود 44 درصد باعث سفر اضافی و 14 درصد موجب سفر جایگزین و 9درصد سفر هارا به روز دیگر به تعویق انداختند و 30 درصد سفر خود را تغییر دادند. از یک طرف فعالیت های ارتباطات مربوط به تحرک در مجموع جایگزین 211 سفر و از طرف دیگر منجر به اضافه شدن 326 سفر اضافی شده است. این نتیجه پیشرفت پایان نامه را به جای تعویض آن گزارش می دهد. با توجه به سفر های اضافی و سفر های طونی تر از سفر های جایگزین داریم : به طور متوسط یک سفر جایگزین حدود 10 کیلومتر طول می کشد در حالیکه سفر اضافی حدود 21 کیلومتر طولانی تر است. همانطور که در شکل 3 نشان داده شده است ، گزینه انتخاب سفر موجب بیشتر سدن سفر ها نسبت به سفر های جایگزین شده است در حالی که عمدتا تعداد سفر های غیر متعارف در سطح بالاتر از سطح متوسط و همچنین سهم سفر های انجام شده توسط خودرو به طور چشمگیری بالا است. این بدان معنی است که تحرک مجازی دارای تاثیر افزایشی در دو سطح است که نتیجه آن سفر های بیشتر و بویژه با طول های اضافی شده است. در دسترس بودن اطلاعات در مورد فرصت فعالیت ها و دامنه تصمیم گیری گسترده ، احتمالا یکی از دلایل آن است.

123456

5. بحث و نتیجه گیری

تجزیه و تحلیل های طیفی از نتایج را به ما ارائه می دهد که به ارتباط تحرک مجازی و فیزیکی جوانان اشاره دارد. عوامل تمرکز ما برای تایید جایگزینی و پیشرفت پایان نامه و همچنین نتایج اصلی عبارتند از :

  • اثر جایگزینی تحرک مجازی بر تحرک فیزیکی قوی تر است و این نتیجه از ارزیابی ذهنی پاسخ دهندگان و همچنین رفتار واقعی آنها آشکار می شود.
  • تحرک مجازی نه تنها تعداد سفر را افزایش می دهد بلکه فاصله سفر را هم افزایش می دهد که نتایج سفر های غیر متمرکز نسبتا کوتاه در مقابل سفر های موتوری طولانی و اضافی را نشان می دهد.
  • در ظاهر ، تقویت و جایگزینی یکدیگر را رد می کنند ، اما در حقیقت حتی در سطح فردی نیز همکاری می کنند.
  • ارتباط بین تحرک مجازی و تحرک فیزیکی باید در چارچوب طیف وسیعی از عوامل دیگر که بر روی آن تاثیر می گذارد باشد که در استفاده از ICT و همچنین رفتار رفت و آمد روزانه مشاهده شود. یکی از این عوامل که تفاوت های قابل توجیهی بین آنها وجود دارد محیط اجتماعی است.

در مقایسه اکثریت قریب به اتفاق مطالعات قبلی ، ما توانایی ارائه یافته های تجربی مبتنی بر تحرک مجازی و تحرک فیزیکی در سطح فردی را داریم . بر اساس میکرو داده ها ، سطح تحلیل بسیار دقیق تری در مقایسه با تجزیه و تحلیل های قبلی که عمدتا بر اساس داده های جمع آوری شده بوده ، صورت گرفته . ارائه نتایج در مورد جوانان خود بهبودی دیگر است چرا که مردم بر ارتباط تحرک مجازی خود و تحرک فیزیکی خود و فعالیت ها و همچنین نتایج رابطه واقعی آنها را واقف هستند.
با توجه به بحث در مورد اثرات کمی تحرک مجازی و تحرک فیزیکی ، اطلاعات ما به جای جایگزینی پایان نامه از پیشرفت آن حمایت می کند و این مطابق با مطالعات قبلی بر اساس داده های جمع آوری شده است که همچنین از ارتقاء پایان نامه همایت کند. ICT به طور ساده نگهداری می کند از تماس های اجتماعی ، رفتن به قرار ملاقات با دوستان و طیف گسترده ای از اطلاعات در مورد فعالیت ها و مقصد ها. با این وجود نتایج نشان می دهد که پیوند پیچیده ای بین تحرک مجازی و تحرک فیزیکی است نه یک پیوند ساده و موجب استفاده "بیشتر" یا "کمتر" از سفر است که می تواند با استفاده از داده های جمع آوری شده بدست آید. تحرک کجازی و تحرک فیزیکی جوانان هر دو در زندگی روزمره خود دارای اهمیت می باشد. تحرک مجازی و فیزیکی تا حدودی به یکدیگر متصل هستند و در معنا جایگزین یک فعالیت دو قلو می تواند باشد که از نظر فیزیکی به فضای مجازی منتقل شود. اما رابطه بین تحرک مجازی و فیزیکی فعالیت ها می تواند به عنوان مکمل متقابل پیچیده توصیف شود.
در مقابل بومیان دیجیتال با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات که یک همزیستی پیچیده ای با ارتباط تحرک مجازی و فیزیکی دارد ، رشد می کنند. درد این زمینه اصلاح سفر ها به دلیل استفاده از ICT و همزمان سازی هر دو بعد تحرک ، تجزیه و تحلیل موضوعات مورد نظر دارای اهمیت بیشتری است. این تجزیه و تحلیل ها بر اساس داده های U.Move 2.0 به ما اجازه می دهد اظهارات بیشتر و دقیق تری در مورد رابطه مکمل تحرک مجازی و فیزیکی ، اصلاح مسیر یا حالت سفر ، تقسیم فضایی و زمانی سفر ها و فعالیت ها داشته باشیم که این موضوع به تجزیه و تحلیل بیشتر ما در پروژه بستگی دارد. به علاوه با این تجزیه و تحلیل ها نگاه دقیق تری به گروه های مختلف اجتماعی با ویژگی های خاص و برای تجزیه و تحلیل اثرات فضاییICT می شود. ارتباط بین تحرک مجازی و فیزیکی پیچیده است و نیازمند تحقیق بیشتر با روش های مناسب تر نظرسنجی و کافی می باشد. متغیر های مشاهده شده در طول مدت زمان طولانی نیازمند نظارت منطقی بر این موضوع می باشد. حجم زیاد فعالیت هایی که با هم تداخل دارند و فعالیت های ICT نشان می دهد که در حال حاضر تحرک مجازی اضافی با توجه به نوع فعالیت و الگو های فعالیت ، یکپارچه شده است. به نظر می رسد ICT موجب تشدید ارتباطات و ارائه فعالیت ها و فرصت های جدید برای برنامه ریزی سفر می شود. بنابراین استفاده از حالت سفر یک مسئله جالب است چرا که جوانان از مزایای عمومی آگاهی دارند و
آنها را قادر می سازد تا از زمان سفر خود و حمل و نقل به خوبی استفاده کنند.

soli