ادامه کتاب رفتار سازمانی:
تصمیمگیری فردی
در سازمان فرد تصمیم میگیرد. تصمیمگیری مختص مدیران نیست همه افراد سازمان درگیر مسئله تصمیمگیری هستند.
مروری بر قسمت قبل...
مراحل تصمیمگیری بخردانه:
تصمیمگیری بخردانه: اگر فردی نتیجه حاصل از تصمیمگیری را به حداکثر نتیجه مطلوب برساند تصمیمگیری او بخردانه است.
- تعریف مساله: درک درستی از واقعیت مساله
- تعیین شاخصهای تصمیمگیری: تعیین شاخصهایی که برای حل مسئله مهم هستند و نوع علایق، ارزشها و سلیقههای شخص تصمیمگیرنده نقش اساسی دارند.
- وزندهی: برای تعیین اولویت هر شاخص به هر شاخص وزن بدهید.
- ارائه راه حلهای گوناگون توسط فرد تصمیمگیرنده
- مرتبط کردن هر یک از راه حلها به هر شاخص. تصمیمگیرنده ضریب یا بار خاصی برای هر یک از راهها در نظر میگیرد.
- انتخاب راهحلی که از نظر ضریب و شاخصها بیشترین وزن را به دست آورده باشد.
مفروضات الگوی تصمیمگیری بخردانه:
- روشن بودن مساله
- شناخت راهحلها: تصمیمگیرنده راهحلها رامیشناسد و از نتایج آن آگاه است.
- مشخص بودن اولویتهای فرد
- ثبات در اولویتها
- نداشتن محدودیت زمانی یا هزینه
- انتخاب راهحل با بالاترین بازده
خلاقیت در تصمیمگیری: فرد تصمیمگیرنده باید دارای خلاقیت باشد و مساله را به گونهای حل کند که دیگران توانایی آن را ندارند.
انتخاب راه حل:
مدیر (تصمیمگیرنده) برای اینکه خود را با انبوهی از اطلاعات درگیر نکند به اصول تجربی پناه میبرد. اصول تجربی بر دو نوع وجود اطلاعات و مقایسه با نمونههای پیشین صورت میگیرد. اصولا مردم قضاوت خود را بر پایه اطلاعات موجود و آنچه که در دسترس است میگذارند.
مدیر اثربخش کسی است که بتواند روی شرایطی که باید رون آن پافشاری کند و شرایطی که سازمان را به بیراهه میکشاند فرق قائل شود.
شیوههای تصمیمگیری:
شیوه ارشادی: در پی تصمیمات بخردانه و معقول هستند و از منطق و کارایی بالایی برخوردارند و در برابر اطلاعات مبهم بردباری ندارند.
شیوه تحلیلی: در برابر اطلاعات مبهم بردباری بیشتری دارند در تصمیمگیری دقت فراوانی دارند و میتوانند خود را با شرایط جدید وفق دهند.
شیوه نظری (تئوریک): دارای دیدگاه بسیار باز هستند و توانایی بالایی در یافتن راهحلهای ابتکاری و خلاق دارند از تعارض و برخورد عقاید اجتناب میکنند.
الگوی سبک تصمیمگیری
ارزیابی عملکرد: مدیران به شدت تحت تاثیر شاخصها و معیارهایی قرار میگیرند که بدان وسیله مورد ارزیابی قرار میگیرند.
سیستم پاداش: مدیران همواره باید در نظر داشته باشند که همواره تصمیماتی ارجحیت دارند که از نظر بازده شخصی در سطح بالایی باشند.
اختلافات فرهنگی: در الگوی تصمیمگیری بخردانه به اختلافات فرهنگی توجه نمیشود. باید بدانیم راهحلهایی که ارائه میشود همواره تحت تاثیر فرهنگ، منطق و شیوه استدلال قرار دارد. و الگوی تصمیمگیری به صورت خودکامه یا به صورت گروهی است.
گزارش