خدمات فرازتدبیر

وقتي استاد مي خواهد از روي فهرست اسامي، فرد مورد نظر را براي كنفرانس يا سمينار انتخاب نمايد اكثر بچه ها (بويژه آنهايي كه طبق ليست جز نفرات اول محسوب مي شوند)دل توي دلشان نيست ودلهره عجيبي آنها را فرا مي گيرد، به نوعي دنبال فرار از اين امر يا آماده كردن بهانه هستند.
چرا اين حالات به وجود مي آيد؟ آيا از ترس است؟ آيا ازبي حالي و تنبلي است؟ و يا ...

ببينيد اينها نيز مي توانند از دلايل اين امر باشند !!! اما خوب مي دانيم اصل ماجرا را بايد در جاي ديگري جستجو كرد!!!

تصور كنيد قرار است در مقابل 20 الي 30 نفر بايستيد و برايشان سخنراني كنيد!!! آنهم دوستاني كه تا همين چند لحظه پيش همه چيز را با هم به سخره مي گرفتيد از زمين و زمان لطيفه مي ساختيد!!! بايد قبول كنيم كه ميزان جدي بودنمان در مقابل شوخي ها يمان بسياركم تر است!!!

- سر تا پايمان در معرض ديد دوستانمان است ، پچ پچ هايشان كاملاً مشهود است حال در هر زمينه اي كه باشد ما آنرا به خودمان مي گيريم!!!

-  نكند در ظاهر و پوششم ايرادي وجود داشته باشد ؟ نكند در حرفهايم گاف خاصي بدهم؟ مرا مسخره ميكنند؟ و...

آري اولين اتفاقي كه برايمان مي افتد تمركزمان را از دست مي دهيم!!! نسبت به همه چيز و همه كس شكاك مي شويم !!!

وقتي هم كه يك قسمت كار از دستمان خارج مي شود به صورت خودكار تا بيائيم آن را جمع و جوركنيم قسمت هاي بعدي و به تبع آن رشته كار از دستمان در مي رود و احساس مي كنيم دنيا روي سرمان در حال خراب شدن است!!! ضربان قلبمان تند تر مي شود دماي بدن بالا ميرود شروع    مي كنيم به عرق كردن و استرس حاكمه به ما امكان بازيابي را نمي دهد!!!

آبرويمان جلوي استاد و دوستا نمان رفته، حال بايد چكار بكنيم؟

با دوستان بجنگيم!!!آنها را به خاطر اين اتفاق شماتت كنيم؟ گناه را به گردن چه كسي بيندازيم؟ بهانه بياوريم؟(مريض بودم، مشكل خانوادگي داشتم،كسي از فاميل را در قبر دراز كنيم؟ يا...)

تمام اينها نمي تواند پاسخ خوبي براي ما باشد!!! اينها همه مكانيسم هاي دفاعي است كه ما به كار مي بريم تا شخصيتمان پا بر جا بماند وخجالت زده در مقابل نا تواني خودمان نشويم!!! 

واقعاً كسي مقصر نيست!!! مقصر اصلي خودمان هستيم كه قبل از ياد گيري مطلب كنفرانس، مديريت كلاس و مقابله با واقعيت ها را تمرين نكرده ايم!!!

پس حالا ديگر دليل تراشي و فرار از واقعيت درست نيست چون اساتيد بايد هر روز بابت كارهاي دانش آموزان ساعتها توجيه مي شوند و... خوب است بدانيم آنها قبل از تدريس آموزشهاي لازم جهت برخورد با اين تنش ها را ديده اند و به نوعي در اين زمينه ها با تجربه هستند!!!

حال سعي مي كنم به شما خوانندگان عزيز و دوستان گرامي كمك كنم تا حد ممكن اين مشكلات را از پيش رو برداشته و با موفقيت از عهده اين مهم برآئيد.

* ابتدا لازم است كه بگويم 3 قسمتي كه براي شما عزيزان به رشته تحرير درآورده ام مانند حلقه هاي زنجير با هم در ارتباط هستند و براي ياد گيري هر مرحله به مراحل قبلي نياز مبرمي مي باشد فلذا قبل از خواندن اين مطلب ضروري است دو قسمت قبلي را كاملا مطالعه و تمرين نمائيد، تا با آمادگي كامل پا به اين مرحله گذاشته و آنرا بياموزيد.

* تمركزعامل جدايي ناپذير اين قسمت است ما بايد در تمامي مراحل از اين اصل غافل نشويم 

در بيشتر موارد ايجاد غرور كاذب (من كنفرانس بدهم !!! عمراً !!! كنفرانس كار بچه هاي درس خونه، نه من...) و خجالت باعث عدم موفقيت در انجام كنفرانس مي شود!!!

همچنين اجبار درقبول كردن كنفرانس در يك زمان معين و يك موضوع از پيش مشخص شده نيز از عوامل فرار يا اجتناب از اين امر است.

همه افراد با هم يكسان نيستند!!! بعضي ها ذاتاً مدير هستند،و يا با جنبه بالا و تمركز خيلي خوب بار آمده اند.

*اين نكته هميشه يادمان باشد وقتي در جايگاه مستمع نشسته ايم هيچگاه سعي نكنيم سريع احساسات خودمان را بروز دهيم و كلاس را     ناخواسته بهم بزنيم تا براي زماني كوتاه ديگران را بخندانيم اين كار باعث بهم خوردن تمركز سخنران مي شود و اين خاطره بد در ذهن او مي ماند تا روزي كه نوبت كنفرانس شما شود ،آنوقت است كه او با علم از كار هاي شما سخت تر در فكر انتقام خواهد بود پس هميشه به فكر فردايمان باشيم.

براي كنفرانس دادن 2 عامل تعين كننده وجود دارد :

1ـ استاد                              2ـ كنفرانس دهنده(دانش آموز)

ـ استاد:

نقش بسيار تعين كننده اي در شكل گيري كنفرانس يا سمينار دارد ، ايشان مي بايست از ابتدا تا انتهاي كار بسيار دقيق و مو شكافانه با موضوع برخورد كند.

وي مي بايست در انتخاب موضوع براي كار ( كنفرانس يا سمينار ) نظر و سليقه دانش آموزان را نيز مد نظر قرار داده و نزديك به خواست آنها موضوعاتي را انتخاب نمايد و ترجيحاً در صورت امكان مي بايست اجازه دهد به صورت گروهي در اين زمينه فعاليت شود،گروه هايي بين 2 تا 5 نفر (تعلق به جمع ،گروهي كار كردن باعث قبول مسئوليت و احساس وظيفه در قبال مسئوليت است كه در زندگي آينده نيزكار گشاخواهد بود)، همچنين اجازه بدهيد موضوعات را به صورت انتخابي جهت فعاليت انتخاب نمايند و با اين كار علاقه به همراه همكاري مشترك با هم پيوند خواهد خورد واين اولين جرقه جهت حركت بسوي بهتر كار كردن است. اين همان علاقه است كه در مباحث قبل مفصل در موردش صحبت شد حال مي بايست حتماً راه درست كنفرانس يا سمينار دادن را به صورت تيتر وار به آنها آموزش بدهيد تا همه در يك مسير مشخص قراربگيرند،اما اجازه بدهيم خلاقيت خود را نيز در چار چوب ارائه شده به اجرا بگذارند و به نوعي زمينه خود نمايي استعدادها را باز بگذاريم تا ميزان استرس كاهش پيدا كند (قوانين هميشه استرس زا هستند)  .

استادان گرامي مي بايست قبل از شروع، محيط كلاس را براي فرد مورد نظر مهيا نموده و تا حد امكان تلاش نمايند تا كنفرانس دهنده خاطره بدي برايش باقي نماند. اين شرايط حتي براي دانش آموزاني كه شاهد و مستمع كنفرانس هستند نيز وجود دارد و آنها نيز از مواجهه با اين شرايط و قرار گرفتن در آن گريزان مي شوند واين همان مديريت استادان عزيز است.

اما در مرحله بعد از معلمين عزيز خواهش مي شود ميز يا تريبون خود را در اختيار كنفرانس دهنده قرار داده ودر سر جاي وي قرار بگيرد اين كار به نوبه خود چندين خاصيت مهم دارد كه تعدادي از آنها به استاتيد و ما بقي به دانش آموزان مربوط مي شود(در اين جا به مواردي كه مربوط به استاتيد مي شود مي پردازيم).

1ـ گرفتن احساس ترس يا همان استرس حضور استاد در جايگاهش

2ـ مديريت قوي تر بر كلاس

3ـ ايجاد ارتباط صميمي با كنفرانس دهنده

ـ (1) وقتي استاد جايگاهش را واگذار مي كند و در جاي كنفرانس دهنده مي نشيند باعث ايجاد اعتماد به نفس در وجود كنفرانس دهنده مي شود و تكيه بر آن جايگاه بسياري از مشكلات را حل مي كند(در قسمت مربوط به دانش آموزان ريز تر به اين مسئله مي پردازيم)

ـ (2)  وقتي استاد در بين دانش آموزان قرار مي گيرد بالطبع كنترل بيشتري بر آنها خواهد داشت همچنين اين كار باعث خود داري دانش آموزان از بهم ريختن جوكلاس مي شود صميميت حا صله از اين كار بازدهي ديگري نيز در دراز مدت بهمراه خواهد داشت كنفرانس دهنده با وجود استاد در بين بچه ها احساس امنيت و كنترل بيشتري خواهد كرد.

استاد نيز با دقت بيشتري مي تواند دانش آموزان خود را درك نمايد ومانند يك دانش آموز از كنفرانس دهنده سوال كند.

ـ (3) استاد با اين همكاري با كنفرانس دهنده و جايگاهي كه به وي اعطا مي كند صميميت و نهايت كمك خود را به او ابراز مي كند اين امر باعث عزت نفس و ارتقاء روحيه وي مي شود.

همچنين بودن استاد در بين دانش آموزان باعث ايجاد يك حاشيه امنيت براي كنفرانس دهنده و حمايت از وي مي باشد اين امر باعث ايجاد ارتباط صميمي بين دو نفر مي شود.

ـ كنفرانس دهنده( دانش آموزان):

در اين قسمت مي بايست موارد متعددي را مورد بررسي قرار دهيم كه در افراد مختلف يكسان نيست:

1- مواردي كه باعث عدم پذيرش كنفرانس مي شود

2- مواردي كه باعث اشتياق در قبول كنفرانس مي شود

3- عوامل و مواردي كه بايد براي ارائه بهينه كنفرانس در تمام مراحل رعايت گردد

الف: خجالت و ترس 

اين حالت ناشي از نداشتن تجربه و قرار نگرفتن در اين شرايط مي باشد به خاطر همين هميشه دوست داريم و آرزو مي كنيم ما اولين نفر نباشيم تا حداقل تجربه ديگران را ببينيم، فكر قرار گرفتن در مقابل چشم دوستان، داشتن لهجه و يا لكنت زبان مي تواند باعث بهم خوردن تمركزمان شود، ديدن پچ پچ هاي ديگران و يا نيشخند هاي آنان كاملاً ما را بهم مي ريزد!!!

ب:استرس

اين حالت مي تواند با عث بهم خوردن تعادل فكري و عدم توانايي در ارائه و حتي عدم پذيزش مسئوليت شود همراه شدن اين امر با ترس، دماي بدن را بالا مي برد، تپش قلب را افزايش مي دهد، آدم به نفس نفس مي افتد و رشته كار كاملا ًاز دستش خارج مي شود. حالا به همه چيز مي شود فكر كرد جز اصل مطلب و تنها راه موجود پناه بردن به مكانيسم هاي دفاعي است كه مشكلي را درمان كه نمي كند هيچ بر مشكلات نيز   مي افزايد.

ج: مختلط بودن كلاس(دختر و پسر)

جلوي چشم جنس مخالف قرار گرفتن، استرس ، احتمال خراب كردن و از بين رفتن تصوير ذهني سا خته شده ما را بر باد مي دهد حال تصور كن در اين بين كسي باشد كه براي ما...

د: نداشتن هدف خاص

هميشه به دنبال فرار و پيچاندن هستيم ، دنبال كسب نمره از راههاي راحت تراز اينها مي گرديم، گاهي جرات نداشتن هم به اين موضوع اضافه مي شود حال در بعضي موارد بهانه اين است كه نمره در نظر گرفته شده براي اين كار بسيار اندك است وبه اندازه زماني كه از ما مي گيرد ارزش ندارد.

- (2)

الف: كسب نمره جهت كمك به امتحان آخر ترم

ما از هر روشي به دنبال اين هستيم كه قبل از امتحان پاياني نمره كمكي براي خود دست و پا كنيم و از راههاي راحت اين نمرات را كسب نمائيم و چه وسيله اي بهتر از اين،از طرفي اين راه بهترين روش جهت استارت زدن براي درس خواندن است

ب: توانايي هاي گفتاري و اطلاعاتي خود را در مقابل جمع بروز دادن

ما هميشه دنبال راهي هستيم تا به ديگران بفهمانيم چقدر خوب صحبت مي كنيم و اطلاعات بالايي داريم واين فرصت بهترين بهانه است تا خودمان را نشان دهيم البته به اين آساني ها هم نيست اما اگر كمي اراده كنيم هماني مي شود كه مي خواهيم (البته مطالعه نيز در اين راه بهترين كمك براي ماست)

ج: عضو گروه شدن جهت انجام كارهاي تحقيقاتي و علمي

براي انجام يك كار گروهي تابع بعضي از شرايط شدن الزامي است كه پذيرش اين موارد خود ورود به گروه را نويد مي دهد و باعث پذيرش ما در جمع مي شود كه در آينده نيز براي خوشايند خواهد بود.

-(3)

الف: قبل از كنفرانس(از زمان قبول تا روز ارائه )

1-  سعي كنيم حتي المقدور موضوعي را بپذيريم كه توانايي كسب اطلاعات در آن زمينه را داشته باشيم و همچنين بتوانيم موضوع مورد نظر را ارائه كنيم.

2- حال پس از قبول سعي كنيم اطلاعات جامعي را بدست بياوريم.                                            

تمركز بر روي موضوع، خواندن ،تمرين و ارائه كنفرانس بصورت صوري از مراحل اوليه اي است كه براي اين كار تمرينات در نظر گرفته شده در قسمت هاي قبلي بسيار كارساز مي باشد. در ابتدامي بايست پس از قبول كنفرانس با در نظر گرفتن زمان موجود براي ارائه مطلب، برنامه ريزي دقيقي انجام دهيم و بر اساس اين برنامه زماني تمرينات خود را آغاز نمائيم و گفتار و دانسته هاي خود را آماده و قويتر كنيم و با تمرين اشكالات احتمالي خود را مرتفع سا زيم.                                                                                             

3- كسب اطلاعات حاشيه اي مرتبط با موضوع

- هميشه در اينگونه موارد بايد موضوعاتي مرتبط و نزديك به موضوع اصلي و همچنين مثالها و داستانهايي كوتاه جهت تفهيم بهتر موضوع آماده كنيم ، زماني كه جو كلاس از دست ما خارج شد     مي توانيم با سعه صدر و ارائه مسائل جذاب، جمع راآماده پيوستن به ادامه بحث كنيم.

نبايد در اينگونه موارد بهم بريزيم و حتما فكر كنيم همه چيز همانطور كه حدس مي زديم اتفاق مي افتد.

4- مديريت در نحوه برنامه ريزي ارائه كنفرانس:

ما بايد ما نند يك مدير حرفه اي برنامه هاي در نظر گرفته شده را بر اساس شرايط و جو موجود مبتني بر پذيرش كلاس ارائه دهيم و بدانيم از كجا بايد شروع كنيم ودر كجا با چه محدوده زماني مطلب را تمام كنيم.

ب: هنگام ارائه كنفرانس(از شروع تا انتهاي كار)

1-  مديريت زمان: ما بايد روي مديريت زمان كار كرده باشيم و در زمان ارائه ساعت مچي مان را هميشه جلوي خودمان داشته باشيم و زمان را مديريت كنيم.

2-  مكان ارائه كنفرانس :بايد با خواهش از استاد بخواهيم تا به ما اجازه بدهد در جايگاهش كنفرانس را ارائه كنيم .آنجا بهترين مكان براي اين كار است، چون احساس قدرت در ما ايجاد مي شود همچنين ما احساس مي كنيم جاي استاد هستيم و كلاس تحت كنترل ماست.

3- احساس پوشانندگي و حفاظت: در پشت تريبون استاد احساس پوشانندگي به ما دست مي دهد ، ديگر نگران وضعيت ظاهري خودمان نيستيم و اينكه چگونه بايد بايستيم اين امر باعث حفاظت از بسياري موارد ظاهري مي شود كه پنهان شدن نيمي از بدن كه مشكل اصلي ما براي ايستادن جلوي چشم ديگران است حل      مي شود، شامل خوب ايستادن، صاف بودن و ...

  وقتي جلوي ديگران قرار مي گيريم اضطراب اين كار باعث احساس گرما و گر گرفتگي(استرس) در ما مي شود كه مي بايست با گرفتن ميز يا تريبون استاد گرماي بدن را با سرماي ميز جا بجا كنيم و تعادل را به بدن باز گردانيم اين موضوع به اين صورت است كه دست زدن به ميز يا تريبون سرد كلاس باعث انتقال انرژي هاي منفي به آن وتعادل نسبي ثمره اين فعل و انفعال است.

 3- نحوه ارائه كلامي مطلب: ما حتي بايد براي نوع گفتار هم برنامه داشته باشيم، چگونه شروع كنيم ، چگونه مطلب را ادامه دهيم ، با چه طرز بياني جو كلاس را تحت تاثير قرار دهيم ، چگونه حرف بزنيم كه كلاس خسته يا دلزده نشود يا دقت كنيم كه كلاممان براي مخاطبان زننده نباشد يعني بطور كامل مسير صحبت و نوعش را از قبل معين كرده باشيم

 4- مديريت بر كار: قبل از شروع يا در همان لحظات ابتدايي كنفرانس   مي بايست سعي كنيم مكانهائي كه موجهاي منفي صادر مي كنند را شناسايي كنيم و در همان ابتدا و قبل از شروع كاملاً كلاس را برانداز كنيم تا در مورد گوشه گوشه كلاس شناخت بدست آوريم و تصميم خود را در مورد نحوه برخورد با كلاس يا اخطارهاي احتمالي به بعضي را درنظر بگيريم

هميشه بايد خودمان را براي شوخي هاي احتمالي آماده كنيم و ميزان جنبه خود را تا حد امكان بالا ببريم تا زود بهم نريزيم وآمادگي كامل براي پاسخ گفتن به سوالات مخاطبان را داشته باشيم و در اين كار صبور باشيم مهمتر اينكه قبل از هر كاري يكبار خودمان شنونده صحبتهاي خودمان باشيم و سعي كنيم از خودمان اشكال بگيريم و سوال طرح كنيم تا به نوعي ميزان تمركزمان بالاتر برود.

با اين موارد استارت براي ارائه آسان تر است!!! نه؟؟؟                                                                 بايد در شروع صبر و تحمل داشته باشيم چون هميشه ابتداي كار بسيار سخت است!!!                                  

تقسيم بندي زمان خيلي مهم است سعي كنيد هر طور شده مطالبتان را در زمان مقرر به پايان برسانيد مي بايست تمرين كرده باشيم كه رشته كار از دستمان خارج نشود و اگر شد نيز چگونه به كار باز گرديم و از موضوع اصلي دور نشويم جو كلاس را ما بايد هدايت كنيم نه جو كلاس ما را ،ما بايد به مخاطبان بفهمانيم كه ليدر كيست!!!

همه چيز به جرات و جسارت شما بستگي دارد(اگر شما محيط را تحت كنترل و مديريت خود درنياوريد محيط شما را تحت كنترل خود در مي آورد به همين سادگي!!!

   5- مديريت بر خود

قبل از ارائه مطلب يك نفس كاملاً عميق بكشيد

يادمان باشد تُن صدا را بايد بر اساس موقعيت كلاس تنظيم كنيم ( بالا و پائين بردن تن صدا) اين كار باعث رفع حواس پرتي حاضران و زدودن خواب آلودگي احتمالي آنها مي شود!!!

بايد به موقع و صحيح از اعضا خود ، دست و چرخش سر و ميميك صورت كه براي بروز احساسات است جهت برقراري ارتباط و رساندن بهترمطلب استفاده كنيم.

حال با رعايت موارد گفته شده مي توان تا انتهاي كنفرانس با قدرت و مديريت بالا كار را به پايان رساند و از ارائه كار خود لذت برد!!!

دوستان من همه ما بالقوه مديران خوبي هستيم مگر آنكه خودمان نخواهيم و قدر اين استعداد خود را ندانيم!!!

هميشه به لحظه اي فكر كنيد كه تمام كلاس براي شما به خاطر ارائه بي نظيرتان دست مي زنند!