در این قسمت میخواهم به بعضی از رموز موفقیت در سخنرانی ها بپردازیم:

در یک تقسیم بندی ساده سخنرانی را به سه بخش می توان تقسیم نمود.

1- مقدمه    2- بخش اصلی   3- نتیجه گیری

اگر امکان دارد در میان جمع قدمی بزنید و یا دست خود را بر شانه یک شخص بگذارید. از مخاطبین برای استفاده از مثال ها بهره ببرید

هر یک از این بخش ها تأثیرات مهمی را بر کیفیت صحبت شما خواهد گذاشت.

مقدمه صحبت با ایجاد جذابیت های ابتدایی می تواند حتی اجبارهای احتمالی مخاطبین برای حضور در جلسه را کاهش دهد و آنها را برای پی گیری بحث، مشتاق کند. یک مقدمه می تواند با یک خوشامدگویی و تشکر شروع شده و با گفتن یک جمله شادی بخش، خنده آور و یا جلب توجه کننده ادامه یابد. اکثر ما در سخنرانی هایی حاضر بوده ایم که سخنران با گفتن این جمله، «مگه صبحانه نخورید که جواب سلام من رو نمی دهید؟»، حاضرین را به وجد بیشتر آورده و با جمله ای مشارکت آنها را طلبیده است.

تریبون

البته اگر اطلاعات عمومی بالایی داشته باشید و از لطایف و ضرب المثل ها آگاه باشید می توانید به فراخور حال و هوای جلسه از آنها استفاده کنید. خیلی مهم است که در این بخش از صحبت آرامش خود را بدست آورید. اما حتی اگر درون خود هنوز تشویش های ابتدایی را حس می کنید. مکث های مناسب داشته باشید تا آرام تر گردید. البته دارا بودن یک مقدمه همراه با آرامش مستلزم آن است که پیش از شروع جلسه از ویژگی های مخاطبین اطلاعات مختصری دریافت کنید. مثلاً اینکه در چه دامنه سنی هستند. میزان اطلاعات آنها از موضوع جلسه چقدر است. با چه میزان تمایل در جلسه حضور دارند. چه انتظاراتی از شرکت در این جلسه دارند و...

امکانات و تسهیلات موجود در مکان را چک و بررسی کنید. آیا میکروفن آماده به کار است؟ نور کافی وجود دارد؟ تابلویی برای نوشتن مطالب هست؟ دمای محیط مناسب است؟ امکاناتی از قبیل پاور پونیت، اسلاید، وایت برد و... وجود دارد؟

در مقدمه حتماً سرفصل های صحبت را ذکر کنید و در صورت امکان آنها را بر روی وایت برد بنویسید و وعده پاسخ گویی  کاربردی به سوالات احتمالی مخاطبین را بدهید تا انگیزه و اشتیاق دنبال کردن صحبت بیشتر شود.

 یک مقدمه می تواند با یک خوشامدگویی و تشکر شروع شده و با گفتن یک جمله شادی بخش، خنده آور و یا جلب توجه کننده ادامه یابد.

بخش اصلی صحبت باید به تفکیک هر یک از سرفصل ها را پی گیری کند. در آن از مثال، سخنان قصار و نغز، ضرب المثل و گاه لطیفه استفاده کنید. اگر امکان دارد در میان جمع قدمی بزنید و یا دست خود را بر شانه یک شخص بگذارید. از مخاطبین برای استفاده از مثال ها بهره ببرید و برای مثال های تجسمی از خود آنها انتخاب کنید. گاه اتمام جملات خود را به جمع بسپرید تا با فعل مناسب جمله را به پایان برسانند. اکثریت مخاطبین را از نظر سن و نیازهایشان بشناسید تا در صحبت بر آنها بیشتر تمرکز کنید. البته بقیه جمع حاضر را فراموش نکنید و مطالبی را هم به آنها اختصاص دهید. خیلی خود را درگیر حرکات و حالات جمع حاضر نکنید و سعی کنید بیشتر بر مطالب ذهنی خود تمرکز کنید چرا که گاه یک خمیازه مخاطبین می تواند شما را از ادامه دلسرد کند. البته چه خوب است در این زمان شخص کسل را به بحث خود وارد کنید و با یک نگاه ویژه و یا پرسش، او را دعوت به مشارکت کنید. صدای خود را گاه آرام و گاه بلند کنید تا تغییر لحن و تن صدا جلسه را از کسالت خارج کند.

نتیجه گیری خوب نیز می تواند اقدامی باشد برای به خاطر ماندن بهتر مطالب در ذهن مخاطبین. بنابراین یکی از موفقیت های یک سخنرانی مطلوب آن است که شخص بتواند جمع بندی مناسبی از گفته ها و پرسش و پاسخ های موجود در جلسه داشته باشد.

 

روش‌های بسیاری وجود دارد که می‌توان بر ترس از اشتباه کردن هنگام سخنرانی غلبه کرد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱) پیش از اینکه سخنرانی کنید به خوبی خود را آماده کنید. در این مرحله برای اینکه از اشتباهات فاحش در گفتارتان اجتناب کنید، باید به طور دقیق بدانید که راجع به چه موضوعی و تحت چه شرایطی می‌خواهید سخنرانی کنید و مخاطبان شما چه کسانی هستند. هیچ چیز را به شانس نسپارید.

۲) متن سخنرانی را با خود تمرین کنید، و یک کپی از آن بگیرید، به همه جزییات توجه کنید. وقتی شما خوب آماده باشید احتمال اشتباه کم می‌شود ودر نتیجه شما بیشتر احساس آرامش و اطمینان خواهید کرد.

۳) دانستن تمام جزییاتی که می‌خواهید در مورد آن سخنرانی کنید هرگز به مفهوم حفظ جز به جز آنچه می‌خواهید بگویید نیست. بلکه این به این معنا است که شما خلاصه ای از آنچه می‌خواهید بگویید را داشته باشید. این موجب می‌شود که شما هنگام فراموش کردن محتوا به این خلاصه نگاهی کنید که حتی از نظر تماشاچی هم مورد قبول است زیرا نشان می‌دهد که شما محتوای پیام را لغت به لغت حفظ نکرده‌اید.

۴) شناخت حضار پیش از سخنرانی نیز مهم است زیرا ایده‌ای را در خصوص سخنرانی به شما می‌دهد. اگر شما با فقدان شناخت هرچند محدود افراد بخواهید سخنرانی کنید اضطرابتان افزایش می‌یابد.

۵) در خصوص شناخت شرایط هم باید گفت که بهتر است پیش از سخنرانی میکروفون را امتحان کنید و محل سخنرانی را ببینید. همین نکات موجب افزایش اعتماد به نفس شما هنگام سخنرانی می‌شود.

۶) محتوای سخنرانی را با خود تمرین کنید. هرقدر بیشتر تمرین کنید اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنید.

۷) هنگام تمرین کردن حتی می‌توانید از آینه هم استفاده کنید. این موجب تمرکز بیشتر شما می‌شود و اینکه ببینید هنگام سخنرانی چگونه به نظر می‌رسید و همچنین موجب می‌شود شما تماس چشمی‌خود را با حضار در حین سخنرانی حفظ کنید.

۸) شما می‌توانید در تمرین خود از ضبط صوت هم استفاده کنید. این موجب می‌شود که شما از مکث برای به یاد آوردن مطالب خودداری کنید و همچنین شیوه استفاده از لغات را به شما نشان می‌دهد.

۹) می‌توانید حتی جلوی دوستانتان هم سخنرانی کنید. این شیوه خیلی جالبی است زیرا شما را با دنیای واقعیت ارتباط می‌دهد. روش دیگر برای کاهش اضطراب این است که بدانید حضار اغلب طرفدار شما هستند. آنها می‌خواهند سخنان شما را بشنوند و ببینند که شما چه کار می‌کنید.

۱۰) پیش از آنکه سخنرانی کنید فکر کنید که حضار اشخاصی مهربان و دوست داشتنی و از دوستان شما هستند. این موجب می‌شود شما تصویر خوبی را در ذهن داشته باشید. حضار هم زبان بدن شما را خواهند فهمید و طبق آن پاسخ خواهند داد.

soli